VOYEUR
|
(EN) A girl is taken from school in a police car and placed in a closed youth detention center.
A child is punished for the lovelessness of her parents. You can cry on the sofa, in front of the television, when the supervisors of the closed youth detention center aren’t watching and continue to fill in their crossword puzzles. The weekend as even greater torment than the week. Unloved children as hungry chickens looking for the missing purpose in their lives. This story raises the question to what extent it is ethical to lock up children. This is not a story about forgiveness, pity, nor revenge. This is reclaiming the narrative. |
(NL) Een meisje wordt in een politiecombi weggehaald van school en in een gesloten jeugdinstelling geplaatst.
Een kind wordt gestraft voor de liefdeloosheid van haar ouders. Uitwenen kan op de sofa, voor de televisie, wanneer de begeleiders van de gesloten jeugdinstelling niet kijken en hun kruiswoordraadsels verder invullen. Het weekend als nòg grotere kwelling dan de week. Ongeliefde kinderen als hongerige kippen op zoek naar het ontbrekende doel in hun leven. Dit verhaal stelt zich de vraag in hoeverre het ethisch verantwoord is om kinderen op te sluiten. Dit is geen verhaal rond vergeving, medelijden, noch wraak. Dit is het terugvorderen van het narratief. |
©Els Vanopstal
CREDITS
|
Text & performance: Verona Verbakel
Coaching: Lies Pauwels Final director & technician: Solar Vlaar Dramaturgical advice: Mieke Versyp Duration: 65 minutes Language: Dutch Trigger warnings: mentions of abuse, eating disorder, suicide, 14+ With the support of: De Grote Post Oostende, CC De Steiger Menen, Cultuurhuis Merelbeke, Amsterdam Fringe Festival, De Brakke Grond, Storytelling festival Amsterdam, Het Nationale Theater, Meneer Otis Nijmegen, Tweetakt festival, SABAM for Culture (residency grant), the Flemish Government (residency grant) & KOORTZZ |
Tekst & spel: Verona Verbakel
Coaching: Lies Pauwels Eindregie & techniek: Solar Vlaar Dramaturgisch advies: Mieke Versyp Duur: 65 minuten Taal: Nederlands gesproken Trigger warnings: vermelding van misbruik, eetstoornis, zelfdoding, 14+ Met de steun van: De Grote Post Oostende, CC De Steiger Menen, Cultuurhuis Merelbeke, Amsterdam Fringe Festival, De Brakke Grond, Storytelling festival Amsterdam, Het Nationale Theater, Meneer Otis Nijmegen, Tweetakt festival, SABAM for Culture (residentiebeurs), de Vlaamse Gemeenschap (residentiebeurs) & KOORTZZ |
TRAILER
TOUR LIST / SPEELLIJST
Meer voorstellingen in '24 worden weldra aangekondigd!
More shows in '24 will soon be announced!
More shows in '24 will soon be announced!
2024
2023
REVIEWS
Een hartverscheurende voorstelling over het leven zoals het is in de jeugdinstelling. Die levert Verona Verbakel af met haar jongste monoloog Voyeur. (...) Het resultaat is een verpletterende monoloog die je als kijker niet onberoerd laat. Zelden hebben we zo veel gesnotter gehoord als tijdens dat uurtje dat haar bijzonder aangrijpende voorstelling duurt. En of Voyeur binnenkomt.
****1/2 - Concertnews - Bert Hertogs
"Voyeur is een timide maar niet mis te verstane aanklacht tegen een harteloze wereld. (...) De tekst is zo sterk omdat ze, op wat sneren van de volwassen Verona na, het verhaal vertelt vanuit het perspectief van het kind dat ze ooit was. Dat kind probeert zin te geven aan onbegrijpelijke gebeurtenissen die niemand haar ooit verklaart. (...) We zien een volwassen vrouw die teruggaat naar het moment dat ze geen stem had, maar object was van machinaties die ze niet kon – en mocht – begrijpen, maar die haar gevoel van waardigheid, van er mogen zijn, diep schonden. Begin zo maar aan je leven. Het is nooit uit te leggen. Als je dat toch zou willen doen is het tien keer slikken, want het is maar de vraag of je pijn ooit erkend zal worden als niets in je kinderjaren je dat vertrouwen gaf. Dat is wat je hier ziet gebeuren. Tien keer slikken voor je spreekt. (...) Er is iets in de onvolmaakte vorm van de voorstelling dat toch volmaakt duidelijk de pijn en de kwetsbaarheid van een kind tot een ‘J’ accuse’ laat uitgroeien. Dat is straf.
PZAZZ - Pieter T'Jonck
De maker licht zo een tipje op van de sluier op van een berg aan ongehoorde verhalen van kinderen die in gevaarlijke en onleefbare situaties opgroeien. Ze brengt een verhaal aan het daglicht dat normaal achter gesloten deuren blijft. Daarmee lijkt ze te willen zeggen: zie onze verhalen, zie de gruwel, zie de pijn, zie de onhandigheid en de gebrekkigheid van de instellingen. Meer dan een expliciete schreeuw om verandering in het systeem, laat Verbakel met Voyeur een impliciete kreet om empathie voor kinderen in jeugdinstellingen horen. Dat maakt de voorstelling er eentje met een belangrijke boodschap, die het zeker waard is om naar te luisteren
E-tcetera - Lars Brinkman
Nu is die taal, het aaneenrijgen van mooie vondsten en zinsconstructies, literair haast, tegelijk haar kracht. Beeld je een weiland in met daarboven een zweem mist en blijf turen, ontwaar een boer, een koe, een biggetje. Precies zo zijn haar zinnen: dromerig, dan ineens glashelder.
Het Parool - Gina Miroula