(EN) The Ego
The Ego is a bold and humorous theatre performance by Anemone Valcke and Verona Verbakel (known from Sirens by Ontroerend Goed). They explore how transgressive behavior, internalised misogyny and #MeToo shape their lives. With two chairs, a screen and sharp wit, they share real stories with shameless honesty. Blending dry humour and tragically comic film clips, the show is both confronting and entertaining. Without blaming victims or pointing fingers at perpetrators, The Ego humorously exposes the dysfunctional system behind such behavior, inviting the audience to reflect on power, complicity and credibility. Acting & co-creation: Anemone Valcke & Verona Verbakel Concept: Verona Verbakel Director: Karolien De Bleser Dramaturgy: Daan Borloo Technician: Bert Toulet & Solar Vlaar Picture image: Alexandra Colmenares Cossio Video image: Sam David Co-production: Theater Aan Zee, KVS & CC De Steiger Menen Thanks to: Theater Aan Zee, Staging Access, Vlaams Meldpunt Grensoverschrijdend Gedrag, KOORTZZ, Torfs, vzw Het Kartel, City of Ghent, Culture Ghent, the Flemish Government, Compagnie Cecilia, deAuteurs, the Flemish representative in the UK & Ireland, Sabam for Culture, Ontroerend Goed, Big in Belgium, Minard, Amsterdam Fringe Festival, Arenberg, De Grote Post, Charlotte De Bruyne, Wine Dierickx, Elise-Marie Valcke, Yorrith De Bakker, Fee Roels, Tsar B, Charlotte Adigéry, Kaat Van Stralen, Pauline Casteleyn, Nina Van Dendempt, Anton Robberechts, Aurélie Lannoy & Steve Marmion |
(NL) Het Ego
Het Ego is een gedurfde en humoristische theatervoorstelling van Anemone Valcke en Verona Verbakel (bekend van Sirens van Ontroerend Goed). Ze onderzoeken hoe grensoverschrijdend gedrag, geïnternaliseerd seksisme en #MeToo hun leven beïnvloeden. Met twee stoelen, een scherm en scherpzinnigheid delen ze echte verhalen met een schaamteloze eerlijkheid. Via droge humor en tragikomische filmfragmenten is de voorstelling zowel confronterend als entertainend. Zonder slachtoffers met de vinger te wijzen of daders te beschuldigen, legt Het Ego op humoristische wijze het disfunctionele systeem achter dit gedrag bloot en nodigt het publiek uit om na te denken over macht, medeplichtigheid en geloofwaardigheid. Spel & co-creatie: Anemone Valcke & Verona Verbakel Concept: Verona Verbakel Eindregie: Karolien De Bleser Dramaturgie: Daan Borloo Techniek: Bert Toulet & Solar Vlaar Fotobeeld: Alexandra Colmenares Cossio Videobeeld: Sam David Co-productie: Theater Aan Zee, KVS & CC De Steiger Menen Met dank aan: Theater Aan Zee, Staging Access, Vlaams Meldpunt Grensoverschrijdend Gedrag, KOORTZZ, Torfs, vzw Het Kartel, Stad Gent, Cultuur Gent, de Vlaamse Overheid, Compagnie Cecilia, deAuteurs, de Vlaamse vertegenwoordiger in de UK & Ierland, Sabam for Culture, Ontroerend Goed, Big in Belgium, Minard, Amsterdam Fringe Festival, Arenberg, De Grote Post, Charlotte De Bruyne, Wine Dierickx, Elise-Marie Valcke, Yorrith De Bakker, Fee Roels, Tsar B, Charlotte Adigéry, Kaat Van Stralen, Pauline Casteleyn, Nina Van Denbempt, Anton Robberechts, Aurélie Lannoy & Steve Marmion |
From Belgium, actors Anemone Valcke and Verona Verbakel ask where social boundaries should lie for young women growing up after #MeToo. Drawing on their own experiences of sexism and abuse, they raise questions of shame and internalised misogyny in a show about watching and being watched.
Zoo Playground, 12-24 August
Beklemmende aanklacht op de Fringe: hoe de minderjarige actrice de erectie van de oude acteur tegen zich kreeg aangedrukt. De meest uitgesproken aanklacht komt van Anemone Valcke en Verona Verbakel in het Engelstalige The Ego, ook in De Sloot. Lang gaat het over het gebrek aan waardering voor actrices: niet aan de bak komen (Verbakel) dan wel alle inclusieve Vlaamse acteerprijzen naar mannen zien gaan - bij de Ensors, dit jaar - als je tweemaal bent genomineerd (Valcke). Tot de twee van toon veranderen en grensoverschrijdend gedrag aan de kaak stellen. Verbakel vertelt hoe ze als minderjarige actrice in de rij voor het buffet nietsvermoedend de erectie van een vier keer oudere collega tegen zich aan kreeg gedrukt. In een slimme omdraaiing speelt ze de erotische fantasie van de man uit: ze doet alsof zij zich helemaal aan hem geeft. Het is een groteske, beklemmende, schurende scène, die de voorstelling op zijn kop zet. Waarna de twee afsluiten met een oproep: laten we vrouwen beter beschermen.
Ook Anemone Valcke en Verona Verbakel grijpen terug naar een persoonlijk verhaal. Hun voorstelling tackelt seksisme en grensoverschrijdend gedrag, maar toch kozen ze als titel voor Het ego, omdat ze anders voor lege zalen zouden spelen. Dat op zich al is een reden om te gaan kijken.
De Gentse actrices, bekend van Ontroerend Goed en De Twaalf, re-enacten enkele sleutelmomenten uit hun carrière die hun ego, hun vrouw- en zelfbeeld hebben gevormd. Hun strategie is die van de droge humor en de zelfrelativerende overdrijving – denk: tranerige dagboekvideo’s, karaoke op Camille, een pornofantasie met zebrakoeken aan de cateringtafel op een filmset. Het ego krijgt zo iets van lichte stand-up, maar vergis u niet, de mopjes zijn glijmiddel en coping tegelijk. Daaronder hakt de realiteit er af en toe hard in.
Onthecht herbeleeft Verbakel de paniek over die kusscène die ze 57 keer opnieuw moest spelen in een voorstelling. Valcke oefent de speech die ze op de Ensors wilde brengen, toen geen enkele vrouw won. Toen ze als 13-jarige in de filmwereld terechtkwam, had ze een gids nodig. In de plaats kreeg ze een man die haar wilde beffen. De tranen stromen over haar wangen. Echt of vals? Maakt niet uit. De waarheid hangt niet af van geloofwaardigheid.
Het ego is geen stomp in je maag, terwijl dat potentieel er wel is. Het duo laat het pleasen iets te vaak voorgaan op de pandoering. Maar één paradox krijg je niet van je afgeschud: ze hebben voelbaar de drang om iets open te breken, hun stem te laten horen. Daartegenover staat het besef dat ze met deze voorstelling enkel zichzelf in gevaar brengen, niet de daders, en er niets structureel zal veranderen. Zoals Valcke opmerkt: ge leert er gewoon mee leven.
Misschien toucheert het naïeve eindbeeld daarom wel zo. In garnalenkostuum nemen ze het applaus in ontvangst, terwijl Abba’s ‘The winner takes it all’ luid uit de boxen knalt. Zullen we als vrouw ooit kwetsbaar én onoverwinnelijk mogen zijn?
Telkens provoceren beide vrouwen je om na te denken over wat het betekent om het woord te nemen -geloofwaardig het woord te nemen – over aanranding en misbruik.
Het Ego is een wat mat gestructureerde voorstelling met een ijzersterk statement. Hier staat niet de kunst centraal maar de ellende die kan ontstaan terwijl mensen samen kunst maken.
Een klein briljant pareltje (...) In Oostende brachten ze een ijzersterke, pijnlijk eerlijke en toch somwijlen hilarische voorstelling.
Verona Verbakel en Anemone Valcke, de twee actrices én makers van het stuk, weten precies wat ze doen en waar ze naartoe willen. Ze jongleren tussen stoere ontboezemingen en eigen weerbaarheid, met daartussen twijfel, paniek en zelfs existentiële onzekerheid achter alle branie. Een strijdtoneel met goeie afloop. Al is er ook het besef dat eigenwaarde nooit voorgoed verworven is. Je ego is een burcht die je moet blijven verdedigen. Maar de punch van Verbakel en Valcke deed me heel hard denken aan de campagnewoorden van presidentskandidate Kamala Harris: ‘We are not going back’. Relaas van een gewonnen veldslag.